Een week vol verassingen
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Annelien
17 Mei 2006 | Nederland, Amsterdam
Daar zijn we weer, weer een week verder en een week dichter bij de thuisreis naar Nederland.
Ik heb nog niet echt zin om terug te gaan, begin hier nu goed te wennen en kan me hier prima vermaken.
Wat hebben we zoal de afgelopen week gedaan? Het was een week vol verassingen en dat is natuurlijk altijd leuk.
En dan was er natuurlijk nog het allerleukste deze week, de opening van de Emmabrug.
Deze burg is het symbool van Willemstad, hij verbindt Punda met Otrabanda met elkaar.
De brug is gebouwd op kleine bootjes, die open gaat al er een schip de haven in moet.
OP de foto’s kan je het wat beter zien, maar misschien ken je de brug al wel van verhalen en plaatjes die je van Curacao ziet.
Het was een heel groot feest met een spetterend vuurwerk om het helemaal af te maken.
Ik ben de avond begonnen met een etentje met Peter, Karen en de kids, ik heb hen getrakteerd omdat ik mijn PADI heb gehaald.
We hebben lekker bij de pizzeria gegeten aan het water, dicht bij de haven zodat we konden zien wanneer het feest los zal barsten.
Ondertussen hebben wij heerlijk gegeten, met een mooie zonsondergang en heerlijke tiramishu al toetje.
Toen we op weg waren naar de brug, was deze open voor een schip dat de haven binnen kwam.
Ik heb dus gelijk kunnen zien hoe de brug dicht gaat.
Erg leuk om te zien, hij is nu mooi verlicht en valt goed op in de avond.
Hier wordt ook wel gezegd, The swinging old lady is back, want als je op de brug loopt is het net alsof je op een boot staat en er zijn wel eens mensen die toch zeeziek worden.
Ok, dan was er nog de eerste verassing van deze week, ik kreeg van Peter, Karen en de kids, de bijpassende snorkel bij mij bril kado, zodat ik vanaf nu in Style onder water kan.
Deze heb ik zaterdag direct uit kunnen proberen toen we op het strand waren bij Hook’s Hut.
Een klein en rustig strandje waar je makkelijk het water in kan lopen, de meeste stranden beginnen hier met een lading oud koraal dat voor in het water ligt.
Hier moet je dan eerst doorheen lopen, erg pijnlijk, en dan kan je pas zwemmen.
Hier hoefde dan niet en je kon heerlijk het water in zonder pijnlijke voeten.
Om te snorkelen was het dan wel niet heel erg mooi, wel veel vissen, maar geen spectaculaire.
Maar toch heb ik mijn setje even kunnen proberen, daar gaat het om.
De tweede verassing was dat mijn zusje mij komt ophalen aan het einde van mijn stage hier op het eiland.
We kunnen in de laatste week dus veel leuke dingen gaan doen en wat natuurlijk helemaal handig is dat er dus een extra koffer is die weer naar Nederland gaat.
Ha, ha.
Ik moet dus weer dingen verzinnen om ook haar hier een beetje te vermaken, dus de eilandengids ligt al weer klaar.
Ik heb voor pap en mam al een paar dingen bedacht, ik heb namelijk de hele week vrij.
Voor mijn stage kan ik de laatste opdracht vanuit huis uitvoeren, dus ik hoef niet meer naar het kantoor.
Ik doe namelijk een klant tevredenheids onderzoek en dus zou het een beetje raar zijn als de mensen mij zien werken en ook een enquête zien afnemen.
Dit ga ik natuurlijk anoniem doen, om een zo goed mogelijk beeld te krijgen.
Ik zit de komende dagen thuis en moet verplicht op het terras zitten om internet te kunnen gebruiken, het wordt steeds erger zo aan het einde van de stage….
Dit was voor mij ook een kleine verassing, dus 3 verassingen in een paar dagen.
Het weekend heb ik verder niet veel bijzonders gedaan, zondag was een stranddag, zodat ik mijn nieuwe olie even kon testen, ik moet zeggen, het resultaat mag er zijn.
Er werd een mooie bruine kleur beloofd en die heb ik dan nu ook.
Ik ben nog niet, zoals de meeste mensen van mij denken, zwart…
Ook ik kan maar een dag per week op het strand liggen en de rest van de week gaat het er allemaal weer af met douchen, dus na een week moet ik ook weer opnieuw beginnen met bruinen.
Dit even uit de wereld geholpen.
Dan is er nog een positief ding over iets wat ikzelf minder positief vind.
Ik kreeg de laatste weken veel opmerkingen van, wat heb jij mooie dikke voeten en benen.
Nou ik wist niet precies hoe ik dit moest gaan opvatten, maar na verduidelijking bij collega’s ben ik erachter.
Ze zijn hier allemaal gek op dikke kuiten, benen en kont.
Nou die benen en kuiten kan ik inkomen, de kont is alleen maar kleiner geworden hier, dus daarmee pas ik niet in het plaatje, haha.
Maar ik vond dat ik dit wel even met jullie moest delen, ik moest er heel erg om lachen en ben nu wel een beetje trots op mijn dikke voetbalkuiten, haha.
Ook zat ik deze week met computerproblemen, mijn laptop deed even heel raar en ik wist niet hoe ik het had, straks ben ik alles kwijt!
Gelukkig heb ik het zelf kunnen oplossen, dus ben weer een beetje trots op mijzelf.
Hij doet het weer !
Dan wil ik jullie ook graag laten weten dat ik hier ook volop kan genieten van het WK, ook wij horen op de radio de nieuwste hits voor het komende voetbalfeestje.
Helaas geen tv, maar kan in de veel cafés wel kijken, dus ik blijf wel een beetje bij.
Ook hoor ik af en toe dat nummer van Joling en Gordon geloof ik, wir sind die Hollander…
Klinkt lekker Hollands hier in de 35 graden warme zon.
Ja het is hier inderdaad erg warm, zelfs de lokale bevolking die klaagt erover, de zon is er al om een uur of 6 in de morgen en dan ook al lekker warm, zodat je toch je bed uit moet.
Anders is het niet vol te houden.
Dan is er ook nog het leuke nieuws dat Peter Jan een collega uit de Troubadour Curacao komt bezoeken.
Hij zal hier gellof ik, meedoen aan een oefening waar ze hier op het eiland al dagen over schrijven en praten.
Als ik hierover meer weet dan horen jullie het.
Zondag ben ik met Karen en haar moeder naar Tsotsi geweest, een film over een Afrikaanse jongen die in een sloppenwijk leeft.
Hij pleegt een overal op een vrouw, maar weet niet dat in de auto die hij meeneemt ook nog een baby ligt.
Hij besluit deze mee te nemen, met alle gevolgen van dien.
Het is een spannende film, met voor moeders een emotioneel deel aan het einde, afgaande op de tranen van Karen en haar moeder. ( ikke niet)
Donderdag ga ik met een paar vrienden naar de Da Vinci Code.
Naar deze film kijk ik al dagen uit, het boek was erg goed en na een aantal voorstukjes te hebben gezien lijkt de film ook erg goed.
Ik laat het jullie weten.
Vrijdag komen mijn ouders, ik zal proberen eens stukje te schrijven, maar wil natuurlijk ook tijd met hen doorbrengen, maar ik doe mijn best.
Voor nu doe ik jullie allen de groeten en een dikke kus.
Ayo
-
18 Mei 2006 - 18:27
Miranda:
he hallo.Ikheb je gisteren gezien op skape.was wel even leuk.Het is nu donderdag avond ben net terug om je ouders even gedag te zeggen.nu ze zijn er helemaal klaar voor hoor.En zo te horen hebben ze er wel zin in.Thuis is alles in orde gebracht en oma was er ook al.we hebben afgesproken om volgende week nog even te proberen om even via skape elkaar te spreken. Verder is er weinig nieuws.Het weer is niet zo.we gaan zelf 2 juni voor een weekje met de caravan weg dus hopen op beter weer.zeg groetjes daar en heel veel plezier met je vader en moeder.maak er samen een leuke tyd van. groetjes miranda
-
19 Mei 2006 - 19:01
Marcel En Rebecca:
Hoi,
Als ik jouw berichten lees, dan kan het niet kapot voor jou op Curacao, mooi voor je meid, houden zo.
Wij hadden hier de afgelopen 2 weken best mooi weer, maar het lijkt nu wel herfst, blijf jij dus maar lekker daar en geniet van de zon.
Als ik dit typ, moeten je ouders net een paar uur op Curacao zijn.
Veel plezier met z'n allen!!
Groetjes van Marcel en Rebecca -
24 Mei 2006 - 19:59
Annelien:
er komt snel weer een update met mooie verhalen en foto's, eerst ga ik even de tijd met pap en mam doorbrengen.
kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley