Weer een diploma erbij !

Jaja, na mijn zwemdiploma, strikdiploma, ski diploma etc etc heb ik nu dan ook eindelijk mijn PADI gehaald.
Zaterdag is het mijn gelukt om zonder pijn in de oren de laaste duik af te maken.
Ik heb nog een aantal oefeningen moeten doen, zoals onderwater je bril op en af doen en checken van de goede hoeveelheid lucht.
Deze gingen goed en we hebben daarna weer lekker 40 minuten onder water gezwommen.
Chris was dit keer mijn instructeur en die heeft onder water veel laten zien en uitgelegd.
Zo heb ik mijn eerste zeepaardje gezien !
Dit is echt uniek want zo vaak zie je ze hier niet meer, door het vele vuil dat in het water ligt.

Zonde, want je beland hier echt van het mooie koraal in de plastic bekers en bierflesjes onder water, je zit hier dan ook geen vis.
Ook het koraal is aangetast en niet mooi van kleur meer, maar gelukkig kom je het niet vaak tegen.
Wat dieper hebben we nog grote krabben gezocht en vissen bewondert, we zagen er namelijk een paar die we niet konden thuisbrengen en hebben ze even achtervolgt.
Helaas weten we het nu nog niet.....

Ook heb ik als een oefening onder water met een kompas de weg terug moeten vinden.
Kompas schieten aan het oppervlakte en zorgen dat je onder water zwemmend je weg weer terug vindt.
Erg leuk.

De tweede duik was lekker relaxen, omdat ik eigenlijk niets meer hoefde te doen, ook is Karen meegeweest en hebben we lekker gedoken bij de Thugboat.
Tussen de vissen in naar een dieper stuk van 22 meter.
Hier zit vooral veel koraal en kleine visjes, en het is een stuk kouder.
Dit keer had ik een wetsuit aan met lange mouwen en dat was dus wel lekker.

Al met al een leuke dag die vroeg was afgelopen, omdat ik alleen was en we konden dus lekker snel door.
We waren om 3 uur thuis, hebben nog boodschappen gedaan, even rusten op bed, want ik was best moe en daarna gegeten.

Ik had vrijdag avond opgepast op mijn nichtjes, we hebben gezwommen in de zee tot zonsondergang, patatjes gegeten, spelen en daarna na 2 lieve blikken( ze waren al aangekleed) zwemmen in het zwembad van het hotel.
Hier hadden ze gelijk sjans met een stel Spaanse mariniers, die hun de hele avond in het water hebben gegooid en ik kon ze er weer uithalen.
Vermoeiend na 20 keer per kind.

Eindelijk om 20.00 waren ze bijna doorzichtig van het water en erg moe, konden we naar huis.
Ik heb ze in mijn bed gestopt en daarna heerlijk liggen slapen.
Alleen ik bleef wakker door alle trappen en slagen die ik heb gehad, was maar een kort nachtje dus.

Zaterdag na het duiken was die siesta wel even lekker dus.
In de avond ben ik naar Corine gegaan, zij doet samen met Peter en Karen de salsa cursus en heeft een keer voorgesteld samen wat te gaan drinken.
Ik heb haar appartement bekeken en daarna zijn we lekker gaan stappen bij Mambo.
Het was erg druk en we hebben gezellig wat gedronken met Nederlandse Mariniers en een groepje dat hier werkt bij de Isla.
Het niveau was dan ook erg hoog......

Later op de avond kwam ik de mannen van mijn nichtje tegen, die moest ik eerst even uitleggen dat ik geen moeder was die haar kinderen thuislaat met de oppas, maar het nichtje dat die avond moest oppassen.
Tja dat moet ik hier wel vaker uitleggen als ik samen met hun ben.

Voor mij betekende dat een klein gesprekje in het Spaans, tenminste dat dacht ik, het werd namelijk 2 uur.
Ik moet zeggen dat ik versteld van mijzelf stond, doordat ik gewoon verstaanbaar was en ze ook nog wisten wat ik bedoelde, haha
Wat een biertje al niet met je doet.

Het was een boeiend gesprek over wat hun doen en wat ik doe en hoe we hier terecht zijn gekomen.
Zij waren hier dit weekend met een speciale eenheid van de Spaanse Marine met een hele mooie viermaster die in de haven van Willemstad lag.
Deze boot is 800 jaar oud en zij zijn hier nu 5 maanden mee onderweg.
Vanaf hier gaan ze nog naar Costa Rica, Tampa Bay, Lissabon en terug naar Spanje.
Mooie tocht dus.

Wel zijn ze helemaal losgeslagen als ze op land aankomen, want na 12 dagen op zee met alleen mannen worden ook zij nog gekker dan Spanjaarden al doen.
Maar ik heb daardoor een leuke avond gehad met veel lachen en de volgende morgen hiervan dus spierpijn.
Ik lag om half 5 in bed en de wekker ging weer om 8 uur.

We zijn zondag namelijk naar Landhuis Ascension geweest, een voormalige plantage waar vroeger veel slavenerij was.
De landhuizen worden hier nu beheert zodat men ze kan bekijken en de historie kan doorlopen door middel van een rondleiding ( mooi gezegd he)

We hebben even geluisterd naar de man die de rondleiding gaf, maar dit was al snel vermoeiend, (lees warm en suffig persoon) waardoor we maar hebben afgesloten met een kijkje op de markt.
Er was een verhaal wat ik wel erg leuk vond, namelijk over John Michael.

Ik ga hem jullie vertellen.

De legende van John Michael.

Er was eens, lang geleden op het landhuis Ascension een man, genaamd John Michael.
Hij was als slaaf verantwoordelijk voor de plantage van het landhuis.
Het was geen makkelijke man en bijna iedereen had een hekel aan hem.
Vlak voordat de slavernij werd afgeschaft is hij overleden, ze hebben hem in een graftombe begraven dicht bij het landgoed.
Omdat hij niet geliefd was door de anderen hebben ze hem als een soort van straf op zijn buik, met zijn hoofd steunend op zijn handen neergelegd, zodat hij altijd over “ zijn” land kon uitkijken.

Vanaf dat moment zijn er veel gekke dingen die gebeuren.
Zo durven de lokalen ’s nacht niet langs zijn graf te lopen, komen de honden van de eigenaar van het landhuis niet op de porch, en waait er een vlag altijd tegen de wind in.

En jongens, nu klinkt het allemaal als een sprookje, maar die vlag ging inderdaad tegen de wind in !
De andere 2 gingen met de wind mee.

Ik vond het een leuk verhaal en hoop dat jullie door de foto’s een beetje een beeld krijgen van dit landhuis en zijn verhalen.


Na dit boeiende verhaal zijn we gaan zwemmen bij Jan Thiel, ik heb mijn onderwatercamera volgeschoten met plaatjes van vissen en lekker uitgerust.

In de avond hadden Peter en Karen visite en heeft Karen hier heerlijk voor gekookt.
Het was erg gezellig, maar heb het niet te laat gemaakt, die 3 uur slaap begon toch echt op te breken en ik heb me lekker afgezonderd van de rest door op tijd in mijn bed te gaan.
Was de volgende morgen weer helemaal fris.

En wat is de planning van deze week ?

Ik moet de hele week werken, ook op zaterdag, omdat ik een dag ziek ben geweest, heb maar 1 dag weekend dus.
Deze zal ik wel gaan besteden op het strand denk ik.

Daarna kan ik aftellen naar de komst van mijn ouders, zij hebben geluk want de pontjesbrug ofwel Emmabrug wordt weer in gebruik genomen.
Deze brug die de twee delen van de stad, Otrabanda en Punda met elkaar verbind wordt a.s. vrijdag weer in gebruik genomen met veel muziek, eten en vuurwerk, daarvan dus de volgende keer foto’s.

Op maandag zijn we nog met Luna, een van de honden naar de dierenarts geweest, zij zat zo onder te teken de laatste weken en werd er nu gewoon ziek van.
Wij waren een beetje bang voor de karpatenziekte, zo heet dat hier
Elke avond konden we 20 tot 30 teken weghalen uit oren, ogen, onder de buik, de poten etc etc.
Ze was echt zielig, maar ben wel trots op mijzelf, want ik ben mee geweest naar de dierenarts, iets wat ik in Nederland zo veel mogelijk ontwijk. Ik vind het altijd zo zielig….
Dus ik heb mezelf overwonnen en Luna haarzelf ook, want prikken en teken uit je oog laten halen is niet heel erg leuk.

Nou ik laat jullie voor nu weer even met rust, veel plezier met de foto’s en tot snel.

Dikke kus